De beroemde dichters Cats en Vondel – dit begint als een mop – zaten onder het eten te praten over de vraag wat het kortste gedicht is in de Nederlandse taal. “Vet smet,” zei Cats en wierp een lepel jus over het tafelkleed. “Ik tik,” zei Vondel en tikte op zijn voorhoofd (of op dat van Cats). Gewonnen, vond Vondel.
Als het criterium het aantal lettergrepen is, dan is het record al gevestigd en niet meer te verbeteren. Kijken we naar het aantal klanken, dan kan het veel korter. Er is dan zelfs een reeks mogelijkheden: O ho, O zo, Ah ha en Nu u of U nu (dat laatste is ook de naam van de eerste premier van Burma: U Nu oftewel “de heer Nu”). Deze voorbeelden zijn heel normaal Nederlands, je kunt ze zomaar op straat optekenen. Korter kan het niet. “O o” telt niet, want een woord rijmt nooit op zichzelf.
Kijken we naar het aantal letters, dan lijken drie letters het minimum, maar dat is niet waar. Het kan ook met twee letters, mits die letters maar rijmen. TV is een perfect voorbeeld. U zult misschien zeggen dat dit niet telt, want het is een afkorting. Ik ben het met u eens dat afkortingen niet tellen. Maar TV is niet alleen een afkorting, het is ook een gewoon Nederlands woord. En zo zijn er meer. WC bijvoorbeeld: dat is bekender als woord dan als afkorting, want hoeveel mensen vragen waar ze het water closet kunnen vinden? Hoeveel mensen weten eigenlijk dat WC ooit water closet betekende?
Ik kom op tien afkortingen, tien afzonderlijke rijmen, waarmee dit multirijm valt te maken:
“DV BV.”
“CV?” “PC,
CD, WW,
TV, WC.
CT: TB.”
Dat is nou datacompressie. De lange versie:
“Een eigen bedrijfje, daar wil ik naar streven.”
“Wat heeft u gedaan in uw werkzame leven?”
“Ik was programmeur en ambassadeur,
maar toen wees mijn baas mij het gat van de deur.
Sindsdien zit ik thuis, ik hang voor de buis.
Mijn stoelgang is sinds een paar weken niet pluis.
En toen kwam het lab met een boude bewering,
gestaafd door een test: ik lijd aan de tering.”
Commentaires