Als je een banaan hebt geschild, zitten er meestal nog van die dunne draadjes aan. Die haal je er af als je de banaan wilt eten. Vroeger, als klein kind, dacht ik dat de banaan uitsluitend uit zulke draadjes bestond: achter elk draadje zat een volgend draadje en als je doorging met draadjes weghalen, hield je niks over. Toch wist ik dat je ook gewoon banaan kunt eten. Mijn conclusie was dat je niet teveel aan de draadjes moest blijven peuteren: dichtlaten en snel opeten.
Dit was een verkeerd beeld: onder een paar draadjes zit normaal vruchtvlees. Maar dit verkeerd begrepen banaan-principe bestaat ergens anders wel. Als je de rokken van een ui één voor één afpelt, kom je nooit bij de kern. De ui heeft namelijk geen kern, alleen rokken. Mijn banaan, kortom, is een ui.
Als je de houten kozijnen aan de buitenkant van je huis niet goed bijhoudt, tasten zon en regen ze aan. Zeker aan de regenkant van het huis kan – zo weet ik uit bittere ervaring – een simpel krasje in de verf rampzalig uitwerken, mits je het schilderwerk maar twee of drie jaar verwaarloost. Als je dan met een schroevendraaier en een slecht geweten het houtwerk gaat testen, vind je achter en vooral onder het kleine krasje het zachte, aangetaste hout, dat soms een heel eind doorgaat. Het volgt vooral de nerf van het hout.
Om het kozijn te kunnen herstellen moet het slechte hout onverbiddelijk weg. Maar als ik dat doe zie ik het gat langzaam groter worden, het vreet zich een weg door mijn mooie kozijn heen. En terwijl ik zo zwoeg heb ik dan die oude banaangedachte: als ik maar doorga met weghalen, blijft er van het kozijn niks over – alsof ik langzaam een ui aan het pellen ben. Ik kan er wel van janken. Misschien moet ik niet weghalen, denk ik dan met een slecht geweten, maar snel verven – hopelijk ziet niemand het. Gelukkig is dit niet waar: goed hout kun je niet zomaar met een schroevendraaier wegschrapen. Houtwerk is als een banaan, niet als een ui.
En als ik het slechte hout heb weggeschraapt en het overblijvende hout heb behandeld met houtrotstop, kan ik gelukkig gaan smeren en boetseren met vloeibaar hout, dat in twee componenten verkrijgbaar is. Een mooie bezigheid, en het resultaat is oersterk, alleen met de vijl of de rasp te bewerken.
Comments